Glinik Górny

Glinik Górny – wieś przy drodze Frysztak – Klecie. Graniczy ze Stępiną, Glinikiem Średnim, Sieklówką Dolną i Górną, Lublicą, Gogołowem i Hutą Gogołowską.
Wraz z Gogołowem został nadany w 1353r. Chodkowi, Piotrowi i Ostaszkowi. Następnym właścicielem był syn Piotra Iwon. W XVI w., podobnie jak Gogołów, należał do Tarnowskiego, a później Kmity z Wiśnicza. Wśród właścicieli Glinika wymienia się także: Górkę, Czarnkowskich, Trojanowskiego, Rojowskich. W XVIII w. majątek był w rękach Wojciecha Dydyni Dydyńskiego a następnie Wincentego Łady Łazowskiego. Późniejsi właściciele to: Wodziccy, Ligocki, Macewicz, Schonblum i Strick. Prawdopodobnie we wsi w pobliżu kościoła w Gogołowie istniał dwór. Były też trzy karczmy (na Dziale, przy drodze i na Kamieńcu).
Wieś składa się z części nazwanych przez mieszkańców: Bajorki, Bardacie, Bobkówka, Dział, Dzilec, Kamieniec, Kozia Góra, Łazy.